Vanuit alle kanten kun je dit mooie bos inlopen, maar alleen bij de oostelijke ingang zie je direct een bunker opdoemen tussen de bomen. Via verschillende wandelpaden zijn de verspreid gelegen overblijfselen uit de Tweede Wereldoorlog te zien. Die bunkers staan hier natuurlijk niet zomaar. Hoek van Holland was een strategische locatie aan de monding van de Nieuwe Waterweg, de ‘toegangspoort’ tot de zeer belangrijke Rotterdamse haven. Samen met het eiland ‘De Beer’ en een deel van het Westland werd het gebied tot Festung verklaard waar de Duitse militairen tot de laatste patroon moesten standhouden.
Tachtig jaar geleden bestond het Staelduinse Bos ook al en was het een drukte van jewelste. Hier lag namelijk het hoofdkwartier vanwaar de fanatieke Festungkommandant de scepter zwaaide. Het bladerdak van de bomen camoufleerde een compleet bunkerdorp voor manschappen, wapens en munitie maar ook een kantine en theater ter ontspanning van de troepen. Na de oorlog nam de Nederlandse krijgsmacht het complex in gebruik en was het een geheimzinnige plek vanwege de mogelijke opslag van kernraketten. Tegenwoordig is de rust teruggekeerd wat de beschermde vleermuizen als nieuwe bewoners erg waarderen.
